Животен стил

Нашата филозофија не го негира ниту надворешниот, ниту внатрешниот живот. Повеќето човечки битија го негираат внатрешниот живот. Чувствуваат дека внатрешниот живот не е неопходен се додека можат да егзистираат на земјата. Истотака, постојат неколку други што мислат дека надворешниот живот не е неопходен. Тие чувствуваат дека најдобро е да влезат во Химaлајска пештера и да се изолираат се додека надворешниот живот е толку тежок и полн со недоразбирање. Ние не веруваме ниту во животот на изoлација, ниту во обичниот човечки живот, таканаречен модерен живот што зависи од машинитe, a не од внатрешната реалност - душата. Ние се обидуваме да ги соединиме и хармонизираме надворешниот и внатрешниот живот.

Надворешниот живот е како прекрасен цвет, а внатрешниот е неговиот мирис. Ако нема мирис, не можеме да го цениме цветот. Од друга страна, ако нема цвет, како може да има било каков мирис? Затоа внатрешниот и надворешниот живот мора да одат заедно.

Телото е како храм, додека душата или внатрешната реалност е како олтар внатре во телото-храм. Ако храмот нема олтар, тогаш нема да го цениме храмот. Истотака, ако не го одржуваме храмот во добра состојба, тогаш како можеме правилно да се грижиме за олтарот? Треба да го одржуваме телото здраво, а за ова трчањето е од огромна помош. Ако физички сме здрави, тогаш ќе бидеме поинспирирани да станеме порано наутро за да медитираме. Вистина е дека инспирацијата за медитација доаѓа однатре, но ако сме навистина здрави, ќе бидe многу полесно да станеме во 5 или 6 часот за да се молиме и медитираме. Во овој случај внатрешниот живот е потпомогнат од надворешниот.  Од друга страна, ако сме инспирирани да станеме наутро да медитираме, истотака ќе можеме да одиме надвор и да трчаме. Овде гледаме дека надворешниот живот е потпомогнат од внатрешниот.